Logos Multilingual Portal

Select Language



Luigi Pirandello (1867- 1936)  

Nació el 28 de junio de 1867 en Agrigento, hijo de un industrial rico, garibaldino y anticlerical. En Palermo, estudiando, se aficionó a la literatura y escribió "Bárbaro". En la Universidad de Bonn escribe "Mal giocondo" (1889), traduce las Elegía romanas de Goethe, y publica su tesis sobre la fonética del dialecto agrigentino. Casado y con tres hijos, escribe cuentos y novelas que no edita y colabora sin cobrar en diversas revistas, su familia sostenida por el padre, cuando éste se arruina, provoca en su esposa la pérdida de la razón. 40 obras teatrales y 8 novelas, hablan de como concibió que el hombre es la suma de muchas conciencias, que la realidad es subjetiva y que lo único inmortal son los personajes o creaciones nacidas de la reflexión, congelando el sentimiento hasta disecarlo. En 1916, con dificultades económicas agravadas por la guerra, y un hijo prisionero de los alemanes no perfila solución. En 1917, estrena en Milán la escenificación de su cuento "La señora Frola y el señor Ponza, su yerno" con el nombre de "Cosí é, si vi pare", la más angustiosa y conmovedora pieza del teatro moderno. Al terminar la guerra, recluye a su esposa en un sanatorio y publica 15 obras, entre ellas, "Seis personajes en busca de autor" y" Enrique IV". Funda y dirige el Teatro Odescalchi, "El difunto Matías Pascal" es llevada al cine. Ninguna de sus obras dejó de ser objeto de enconadas discusiones, su teatro fue cerebral, descarnado y amoral, irritante del espectador medio, que no busca acicatear su conciencia. En 1934 recibió el Premio Nobel de Literatura y el 10 de diciembre de 1936 murió en Roma a los 79 años de edad. Y lo dijo: "Mi arte está lleno de compasión por todos cuantos se engañan, pero nada impide que de esta compasión derive una burla feroz contra el destino que así condena al hombre al engaño... Cuando uno vive, vive y no se ve..de esto deriva la desventura, en tal desventura consiste mi teatro".

 


¡aquí está el problema! ¡En las palabras! Llevamos todos por dentro un mundo de cosas, cada uno su mundo de cosas. ¿Y cómo podemos entendernos, señor, si en las palabras que yo digo incluyo el sentido y el valor de las cosas que llevo dentro de mí, mientras quien las escucha, las interpreta inevitablemente con el sentido y el valor que tienen para él, de acuerdo con el mundo que lleva en su interior? Creemos entendernos; ¡pero es imposible!
a basta ca liè las meta a gridar in faza a tuti la verità. Gnisun ag grederà e tutt la ciaparà par mata!
a basta che le la s meta a gridar in facia a tut la verità. Ninsoṅ a gh credarà e tut i la turanan par mata!
a basta sulment c\'a lia us\'meta a ragner e ver t\'la faza me mond; niuscioun u\'i crid, e tot\'al zenti u pensera ch\'a sit baleng!
a hölgynek csak annyit kell tennie, hogy mindenkinek az arcába kiáltja az igazságot. Ezt ugyanis senki nem hiszi el és mindenki ot tartja bolondnak!
a lealdade é uma dívida para conosco, antes mesmo que para com os outros
A lealdade é unha débeda para con nós mesmos antes que cos outros
a lelkeknek különös eszközük van az egymásra hangolódásra, hogy aztán a tegeződésig menő intim közelségbe kerüljenek, mialatt külső énjeink a közhelyek és a társadalmi formaságok rabságában vergődnek
a leyaltá ye un compromís con nusatros mesmos, antis que enta ros demás
a lojalitás elsősorban a saját magunk és nem a mások felé való hűséget jelenti
abbasta che se metta a strilla\' in faccia a tutti la verità. \' N ce crederà nessuno e la pijeranno pe\' matta
ací esta tot el dany! En les paraules! Portem tots per dins un mon de coses, en cada un el seu propi. Com es posible que ens entenguem, senyor, si en les paraules que yo dic incloc el sentit i el valor de les coses tal com yo les considere, mentres qui ho escolta, les asumix inevitablement ab el sentit i el valor que tenen per a ell, d\'acord al món que porta en el seu interior? Creiem que és posible entendre\'ns, però no ens entenem mai!
ai bâsta såul che lî la s métta a svarslèr la veritè int la ghéggna a tótt. Inción ai cràdd, e a tótt ai é d avîs ch’ai dâga d vôlta l zanfanèl!
aici este tot răul! În cuvinte! Toți avem înăuntrul nostru o lume de lucruri; fiecare cu lumea sa! Și cum putem să ne înțelegem, dacă în cuvintele pe care eu le spun, pun sensul și valoarea lucrurilor cum sunt înăuntrul meu; pe când cel care le ascultă, le ia cu sensul și valoarea pe care o au pentru el, de acord cu lumea sa interioară? Credeam că ne înțelegem, dar nu ne înțelegem niciodată!
Al baste che jê si meti a sberlâ in mûse a duc\' la veretât. Nessun al crôt e duc\' la cjapin par mate
al lealded zo ur bec’h warnomp-ni muioc’h eget war ar re all
al mèl, l é prôpi tótt qué! Int äl parôl! Avän tótt, par d dänter, un sbandêren ed quî! E cum faggna a intànndres, chèro vó, se int äl parôl ch\'a dégg, mé ai métt al säns e al valåur di quî ch\'i én dänter da mé; mänter, ón ch\'al li stà a sénter, al li capéss col säns e col valåur ch\'äli an par ló, dal månnd che ló l à dänter? A n arivaràn mâi d åura d intànndres!
äli ânum äli an una manîra spezièl pr intànndres, d arivèr fén in fånnd, fén a dères dal té, in st mänter äl nôstri parsån i n sän cum fères a druvèr äl parôl ed tótt i dé e par vî dla schiavitó ed quall che la Zänt i pretànnden
all she needs do is shout the truth in everyone\'s face. No one will believe it and everyone will think her mad!
allt hon behöver göra är att säga sanningen rätt i ansiktet på alla. Ingen kommer att tro på henne och alla kommer att tro att hon är galen!
an eneoù o deus un doare dezho o-unan d\'en em gompren, da gaout darempredoù tost, tost, da deal an eil egile, tra ma chomomp, da welet, dindan gazel-ge difraeoù an divizoù gortozet hag ar mac\'homerezh lakaet warnomp gant ar gevredigezh
animoj havas sian propran rimedon por interkompreniĝi, por eniri en intimecon, ĝis ili ciumas unu la alian, dum niaj korpoj embarasiĝas en rilatoj de ordinaraj paroloj, en sklaveco de socialaj postuloj
aquí está todo o dano!, nas palabras!, todos nós temos por dentro un mundo de cousas, cada persoa un mundo de seu de cousas, como pode ser que nos entendamos, señor, se nas palabras que eu digo inclúo o senso e o valor das cousas tal e como eu as considero, mentres que o que escoita, as asume inevitablemente co senso e o valor que teñen para el, consonte ao seu mundo interior? Cremos que é posible entendérmonos, mais non nos entendemos nunca!
as almas têm algum dispositivo misterioso para se entenderem, de entrar em intimidade umas com as outras, mas nossos corpos ainda estão sujeitos ao uso de formalidades e discursos convencionais
as almas têm um modo particular de se entender, de entrar em intimidade umas com as outras, mas os nossos corpos ainda estão sujeitos às formalidades dos discursos convencionais
as almas teñen un modo particular de se entender, de intimar unhas coas outras, mais os nosos corpos aínda están suxeitos ás formalidades dos discursos convencionais
astí ye tot o mal! En as parolas! Lebamos tot por aintro un mundo de cosas, en cadagún o suyo propio. Cómo ye posible que nos replequemos, siñor, si en as parolas qu\'en digo encluyo o sentito y a balura d\'as cosas tal como yo ras considero, entremistanto qui lo ascuita, as asume sin de remeyo con o sentito y a balura que tienen ta er, d\'alcuerdo a ro mundo que leba en o suyo interior? Creyemos que ye posible replecar-nos, pero no nos replecamos en xamás!
at totum malum hic est! In verbis! nobis omnibus rerum orbis inest; suus cuiusque orbis! Quomodo consentire possumus, domine, si in verbis, quae pronuntio, rerum sensum vimque pono tamquam in me sunt; sec qui audit, necessarie per sensum vimque comprehendit qui in ipso sunt, orbis tamquam qui in ipso est? Consentire credimus; numquam consentimus
At totum malum hic est! In verbis. Nobis omnibus rerum orbis inest
badute gure arimek elkar ulertzeko, elkarrekin harreman estuan sartzeko eta are toka-noka ibiltzeko modu berezi bat; gure gorputzak, berriz, hitz lohien salerosketak eta eskakizun sozialen esklabotzak ezarritako uztarripean daude oraindik
basta ca issa si mitta a gridari la verità \'faccia a tutti.Nisciunu ci credi,e tutti la pigliani pi paccia
basta ca\' idda si metti a vanniari \'a virità \'nta facci a tutti. Nuddu ci criri, e tutti \'a pìgghianu ppi\' pazza!
basta che issa si metti a gridà \'n faccia a tutti la verità. Nisciuno ci credi e tutti la pigliani pi paccia
basta che lê a se mette à criâ in sciô möro à tutti a veitæ. Nisciun ghe credde e tutti â pìggian pe matta!
basta che lé las meta a gridär in facia a tuti la vrité. Nisón agh créda e tuti i penson ch\' l\'é mata
basta che lei si metta a gridare in faccia a tutti la verità. Nessuno ci crede e tutti la prendono per pazza! - Luigi Pirandello
basta che lu el sa metes a cridà le erità en facia a togg. I la ciaperà per mat e nisù ga credarà!
basta che lu se meta a sigare in facia a tuti la verità. Nessuno ghe crede e tuti la tol par mato!
basta chel se meta a sigare ea verità in tel muso a tuti che tuti eo toe par ato
basta ch’l’as meta a sbraiar in facia a tuti la verità. Nisun agh credarà e tuti i la torà par mata
basta cun qu\'eilla póngase a grtar a tous a la cara. Dengunu va creyela y tous creyerán que ta alloriada
basta sôl màters a urlêr in ghègna la veritê a tòtt. Nissûn àgh cràdd e tòtt i pinsarân: l\'è mâta
but don\'t you see that the whole trouble lies here? In words, words. Each one of us has within him a whole world of things, each one of us his own special world. And how can we ever come to an understanding if I put it in the words that I utter the sense and value of things as I see them; while you who listen to me must inevitably translate them according to the conception of things each one of you has within himself. We think we understand each other, but we never really do
ĉi tie estas la problemo! ĉe la vortoj! Ni ĉiuj enportas mondon da aferoj, ĉiu la propran. Kiel ni povas interkompreni, sinjoro, se en vortoj, kiujn mi diras mi inkluzivas la signifon kaj la valoron de aferoj laŭ mia afermondo, sed aŭskultanto ilin komprenas laŭ sia afermondo? Oni pensas, ke ni povas interkompreni, sed ni neniam interkomprenos!
dit is genoeg dat sy die waarheid uitskree in elkeen se gesig. Niemand sal dit glo nie en almal sal dink sy is mal
dovoljno je da svima vičući kaže istinu u lice. Nitko joj neće vjerovati i svi će je držati ludom!
duše imaju neki tajanstveni način međusobnoga pronalaženja dok su naše vanjštine još uvijek upletene u formalnosti uobičajenoga komuniciranja
dusze w jakiś nieodgadniony sposób potrafią siebie odnaleźć i mówić sobie na ty, podczas gdy nasze ciała są uwiązane w sieci nic nieznaczących słów i konwenansów
e almanan tin un manera partikular di kompronde otro, di drenta den intimidat ku otro asta di tutuoya otro, mientras nos kurpanan ta ainda meti den e komersio di palabranan bulgar i di e sklabitut di eksigenshanan soshal
e ànime gh\'an \'na seu mainëa de inténdise, de intrâ in intimitæ, scin à dâse do ti, tanto che e nòstre personn-e en imbroggiæ de longo à mescciâse co-e pòule ordenäie, inta scciavitù di eubbrighi soçiali
e destul ca ea să inceapă să strige tuturor în faţă adevărul. Nimeni nu o crede şi toţi o iau drept nebună!
ea lealtà xé un debito co noialtri, pì che co staltri
eam verum clamare coram omnibus sufficit. Nemo credit omnesque amentem putant!
ee aneme ee gà un modo tuto suo de capirse, de parlarse ciaro fin a darse del ti, mentre i nostri corpi i xe tuti intrigai coi discursi formai e i xe sciavi dee regoe sociai
es genügt wenn sie jedem die Wahrheit ins Gesicht schreit. Keiner wird es glauben und jeder wird sie für verrückt halten
ezek jelentik minden baj forrását! A szavak! Minden egyes emberben egy világ lakozik: mindenkiben a saját világa. Hogy is érthetnénk meg egymást valaha is, ha az általam kimondott szavakat a saját világomra jellemző értelemmel és értékkel ruházom fel, míg hallgatóm óhatatlanul a benne létező világfelfogás szerinti értelem és érték alapján fordítja le azokat? Azt hisszük, hogy értjük egymást, de ez valójában soha nem történik meg!
fey kishu müley ñi wirarnentuael ñi rüf zugu ñi komchelael. Iniy rume feyentulaeyu, weshweshkülerki pigeay
fides debitum est erga se ipsum antequam erga alios
hänen tarvitsee vain alkaa huutaa totuutta kaikille päin naamaa. Kukaan ei usko häntä ja kaikki pitävät häntä hulluna!
ha’e oñemoívaerã osapukai añetegua maymava rovake. Avave ndogueroviamo’ai ichupe ha oimo’ãta itavymaha
hier ist das Problem, in den Worten! Wir haben alle eine Welt voller Dinge in uns, jeder eine eigene! Und wie können wir uns verstehen, wenn ich in die Worte die ich sage den Sinn und den Wert der Dinge lege, die in mir sind? Während die die zuhören unvermeidlich ihren eigenen Sinn und Wert annehmen, aus ihrer eigenen Welt. Wir meinen uns zu verstehen, aber wir verstehen uns nie!
horra hor kalte guztia! hitzetan! guztiok daramagu barnean gauza-anabasa bat, bakoitzak berea; nola liteke elkarri ulertzea, jauna, nik esaten ditudan hitzei eransten badiet nire gauzak ulertzeko moduaren zentzua eta balioa, eta entzuten dituenak, berriz, nahitaez ulertzen baditu beretzat duten zentzuaren eta balioaren arabera, bere barneko anabasaren ikusmoldetik? Elkarri ulertzeko gauza garela uste dugu, baina, ez diogu elkarri inoiz ezer ulertzen!
i âlmi i gân \'na manêra specêl per intànders, per stêr asvèin, fìn a dêres dal tè, mèinter al persòuni i gân di problêma a scambiêres al parôli normêl, dàto chi ên schiêvi dàl rêgoli d\'la societê
la drâitîra l\'è on dèvâi pè devè no-mîmo dèvant que pè devè lè z\'autro
la lealtà è nu debitu versu nui stessi, prima ancora ca versu l\'ati
la lealtà è un debito verso noi stessi, prima ancora che verso gli altri - Luigi Pirandello
la lealtà è un debito verso noi stessi, prima ancora che verso gli altri - Luigi Pirandello
la lealtà è ´n debbito co´ noi stessi, più che coll´antri
la lealtad es un compromiso con nosotros mismos, antes que hacia los demás
la lealtad es un kompromizo kon mozotros mizmos,antes ke verso los otros
la lealtât al è un debit viers di nô stes, prime ancjemò viers altris
la lealtê l\'è un dêbit ch\'a ghavàm cùn nuêter stàss prémma incàrra che cùn chi êter
la lealtè l’é un dèbit cån nuèter pió che cån chi èter
la llealtá yía una delda pa cun nosoutros más que pa cunos demás
la loyauté est une dette envers nous, avant-même d\'être une dette envers les autres
las almas tienen un modo partikular de entendersen,de entrar en entimidad unas kon otras i asta de tutearsen, mientres ke muestros puerpos se topan daynda atados por las palavras vulgares de la sumision a las egzijensias sosiales
las ánimas tienen un particular mou d\'entendese, d\'netrare n\'intimidá unas cun outras ata dase\'l tu, mientras que las nuesas personas tán entá emperradas nel comerciu de las palabras comunes, na esclavitú de las desixencias sociales
le anime hanno un loro particolar modo d\'intendersi, d\'entrare in intimità, fino a darsi del tu, mentre le nostre persone sono tuttavia impacciate nel commercio delle parole comuni, nella schiavitù delle esigenze sociali - Luigi Pirandello
le anime le ga \'na foza so de entindis e de das del te; j om, al cuntrare, j\'è semper engabulagg en de le parole e det a chel che sa de fa
le anime tenini nu modu loru di si capisci,d\'entrà in \'ntimità,finu a darsi del tu,mentri li nostri pirsuni su tuttavia \'mpacciati nillu commerciu dilli paroli comuni,nilla schiavitù dilli esigenzi sociali
lealtat ta un kompromiso ku nos mes, mas ku otro personanan
leialtasuna gure buruarekiko hartzen dugun konpromisoa da besteekiko baino lehen
les âmes ont une façon bien particulière de s\'entendre, de créer des liens intimes, de se tutoyer, alors que nos personnes s\'encombrent du discours conventionnel, de l\'esclavage des exigences sociales
lis animis an un lôr un particolar mûd di intindisi, di jentrâ in intimitât, fin dal dasi dal tu, jenfri che lis nestris personis \'a son imberdeadis intal cumierç das peraulis comuns, inte sclavitût das esigencis sociâls
loajalita je povinnost spíše vůči sobě než vůči ostatním
loialitatea este o datorie față de noi înșine, mai înainte de a fi față de ceilalți
lojaleco estas ŝuldo kontraŭ ni mem, antaŭ ol esti kontraŭ la aliuloj
lojalitāte tas ir vairāk atbildības pret sevi, nekā pret citiem
lojaliteit is \'n verpligting teenoor onsself eerder as teenoor ander
Loyalität schulden wir uns selbst noch eher als anderen
loyaliteit is een verplichting jegens onszelf, meer nog dan jegens anderen
loyalitet skylder vi os selv, mere end vi skylder andre den
loyalty is an onus on ourselves more than on others
l\'è asèe che le la sbata in facia a tott la veritèe. Agh créd nisun e tott e la tòsen per mata
ma se è tutto qui il male! Nelle parole! Abbiamo tutti dentro un mondo di cose; ciascuno un suo mondo di cose! E come possiamo intenderci, signore, se nelle parole ch\'io dico metto il senso e il valore delle cose come sono dentro di me; mentre chi le ascolta, inevitabilmente le assume col senso e col valore che hanno per sé, del mondo com\'egli l\'ha dentro? Crediamo d\'intenderci; non c\'intendiamo mai! - Luigi Pirandello
ma se xe tuto quà el mae, gavemo tuti dentro un mondo de robe, ognuno col so mondo de robe. Come podemo capirse Signore, se mi dentro ae paroe che meto el senso e el vaeore che go dentro de mi mentre chi che scolta ghe mete el sò de mondo de vedare e sentire? Ne pare de capirse ma no se capimo mai
ma si er male sta proprio qua, nelle parole ! Tutti ciavemo dentro ´n monno de cose, ognuno er monno suo ! E come se potemo capì´, o signore, si dentro alle cose io ce metto er senso e er valore che ciò dentro de me, mentre chi le sente ce mette er suo de monno, de maniera de vede´ e senti´? Ce pare de capisse, ma ´n se capimo mai
maar dit is waar die hele probleem lê! In die woorde! Elkeen van ons het in homself ’n hele wêreld van dinge, elkeen het sy eie wêreld van dinge. En hoe kan ons mekaar ooit verstaan, meneer, as ek in die woorde wat ek uiter, die sin en waarde van dinge plaas soos dit binne myself is; terwyl hy wat daarna luister, dit noodwendig verstaan volgens die sin en met die waarde wat hy in homself het, van die wêreld wat hy in homself het? Ons glo dat ons mekaar verstaan, maar ons verstaan mekaar nooit!
mae ffyddlondeb yn fwy o faich arnom ni nag ar eraill
mae gan eneidiau ryw ffordd anesboniadwy o ddeall ei gilydd, o greu perthynas agos, agos, o ddod i alw ti ar ei gilydd, tra bo ein gwedd allanol yn dal o dan iau ffurfioldeb ymddiddan confensiynol ac yn gaeth i ofynion cymdeithas
mas se se resume a isto todo o mal! Está nas palavras! Todos nós temos por dentro um mundo de coisas, cada pessoa um mundo seu de coisas! Como podemos compreender-nos, senhores, se às palavras que profiro dou o sentido e o valor das coisas conforme são para mim, enquanto quem escuta inevitavelmente as assume com o sentido e o valor que têm para si, no seu mundo interior? Acreditamos que nos compreendemos; não nos compreendemos nunca!
mo và là
nahikoa du (emakumezkoak) egia denen aurpegira aldarrikatzea. Ez dio inork sinetsiko eta guztiek pentsatuko dute burutik egin duela!
naše duše se dokážou nějakým zvláštním způsobem důvěrně setkávat, zatímco naše těla upadají nicneříkajícími slovy do okovů společenských konvencí
nemet huchal ar wirionez e dremmoù an holl ne rank-hi ober. Den n\'en kredo hag an holl dud a gavo dezho ez eo sot!
nevidíte, že celý problém leží tady? Ve slovech! Všichni máme v sobě celý svět věcí, každý svůj vlastní. A jak si máme rozumět, když do slov, která říkám, vkládám smysl a význam věcí tak, jak je v sobě nosím; zatímco ten, kdo mi naslouchá, do nich nevyhnutelně vkládá smysl a význam podle svého vnitřního světa? Domníváme se, že si rozumíme, ale nemůžeme si nikdy porozumět!
ni ha prou que ella es posi a cridar la veritat a la cara de tots,ningú s´ho creu la prenen per boja!
nur necesas al ŝi elkrii veron en ĉies vizaĝon. Neniu kredos ĝin kaj ĉiuj konsideros ŝin freneza!
n’en lhi a pro que vos bramatz sus lo morre a tuchi la vertat. Degun lhi cre e tuchi la prenon per fòla!
ona gereken tek şey herkesin yüzüne karşı gerçeği haykırmaktır. Kimse ona inanmayacak ve herkes onun deli olduğunu düşünecektir
ond oni welwch fod yr holl drafferth yn gorwedd yn y fan hon? Mewn geiriau, geiriau. Mae gan bob un ohonom fyd cyfan o bethau oddi mewn iddo. Mae gan bawb ohonom ei fyd arbennig ei hun. Sut, felly, y gallwn byth ddod i ddealltwriaeth os rhoddaf i, yn y geiriau a lefaraf, synnwyr a gwerth pethau fel yr wyf yn eu gweld, a chithau sy’n gwrando arnaf, o anghenraid, yn eu cyfieithu yn ôl y cysyniad o bethau sydd gan bawb oddi mewn iddo ei hun. ’Rydym yn meddwl ei bod yn deall ein gilydd, ond mewn gwirionedd nid ydym byth
radniecīgas dvēseles prot kaut kādā mistiskā veidā atrast viena otru jau tad, kad mūsu miesiskie apvalki vēl ir saistīti ar formālo tradicionālo saskarsmi
re anime c\'aju \'na manera spiciale de capisse, de entra in strittu cuntattu, financo a dasse der tu, emmece re nuostre pirsone suò ingoffate a scambiasse parole cummuni, ne ra schiàitù de re esigienze suciali
sadakat başkalarına karşı olan görevimizden çok bizim kendimize karşı görevimizdir
sarâ prâo que quemincéye à criâ la veretâ tot drâi dèvant lo mondo. Nion ne va la crère et trétî la tindrant po foûla
Seelen haben eine eigene Art des sich Verstehens bis zum Duzen, während unsere Körper mit nichtssagenden Worten in der Sklaverei unsreres Sozialverhaltens befangen sind
siele leer mekaar verstaan op ’n eie besondere manier, raak gemeensaam met mekaar by wyse van informele diskoers, terwyl ons uiterlike liggame deur geykte uitdrukkings vasgevang raak in die slawerny van sosiale verpligtings
souls have some mysterious device for finding each other out while our exterior selves are still entangled in the formalities of conventional discourse
stačí, aby vykřičela pravdu všem do očí. Nikdo jí neuvěří a všichni si pomyslí, že se zbláznila!
stačí, že povie všetkým pravdu do očí. Nikto neuverí a všetci povedia, že je blázon!
sufletele au felul lor propriu de a se înțelege, de a intra în intimitate, până și să se tutuie, în timp ce persoanele noastre încă sunt împiedicate în negoțul cuvintelor obișnuite, în sclavia exigențelor sociale
s\'animas tenene unu modu particolare de si cumprennere, de intrare in s\'intimu, tantu de si narrere su tue, mentre sas personas normales no resessini in su dialugu quotidianu, schiavos de sas esigenzas sociales
tienen as almas una traza particular de replecar-se, de dentrar en intimidá unas con atras y dica tutear-se, mientres os nuestros cuerpos están encá apercazatos a ro comerzio de bulgars parolas y a ra esclabitú d\'as desichenzias sozials
tienen las almas un modo particular de entenderse, de entrar en intimidad unas con otras y hasta de tutearse, mientras nuestros cuerpos se hallan todavía sujetos al comercio de vulgares palabras y a la esclavitud de las exigencias sociales
todo lo ke tiene ke azer es gritar la verdad a la kara de todos. Ninguno la kreyera i todos pensaran ke esta loka
todo lo que ella debe hacer es gritar la verdad a la cara de todos. Nadie le creerá y todos pensarán que está loca!
todo o que ela precisa é berrárllela verdade á cara a todos. Ninguén ha crer nela e todos han pensar que está tola
tottu su chi bosté deppet fagher est de si ponner at abochinare sa veridade in sa cara a tottus. Neune bos hat a creer et tottus bos han a leare po\' macca!
tout ce qu\'elle a besoin de faire, c\'est de crier la vérité à la face de tout le monde. Personne ne croira cela et chacun pensera qu\'elle est folle
tudo o que ela precisa é gritar a verdade na cara de todos. Ninguém irá acreditar e todos pensarão que está louca!
tudo que ela precisa é gritar a verdade na cara de todos. Ninguém irá acreditar e todos pensarão que está louca
tur loke e mester hasi ta grita e berdat den kara di tur hende. Niun persona lo keré i tur hende lo konsideré loko
vai tad jūs neredziet, ka visa problēma atrodas šeit? Vārdos, vārdos. Katram no mums iekšā atrodas vesela priekšmetu pasaule, katram no mums ir sava īpaša pasaule. Un kā mēs vispār varam nonākt pie saprašanas, ja es izsaku vārdos priekšmetu nozīmi un jēgu tā, kā es tos redzu, un tam, kas mani klausās, neizbēgami jāpārved tos saskaņā ar to priekšmetu koncepciju, kas atrodas iekšā katrām no mums. Mēs domājam, ka mēs saprotam viens otru, bet būtībā tas nekad nenotiek
viss, kas viņai ir jādara, - jāizkliedz patiesība ikvienam tieši. Un neviens tam neticēs, un ikviens nodomās, ka viņa ir traka!
wystarczy, że powie wszystkim prawdę prosto w oczy. Nikt nie uwierzy i wszyscy uznają ją za wariatkę!
y cwbl sydd angen iddi ei wneud yw gweiddi\'r gwirionedd yn wyneb pawb. Ni fydd neb yn ei gredu a bydd pawb yn meddwl ei bod yn wallgof!
ze hoeft de waarheid maar in ieders gezicht te schreeuwen. Niemand zal haar geloven en iedereen zal haar als gek beschouwen!
ze hoeft de waarheid maar in ieders gezicht te schreeuwen. Niemand zal haar geloven en iedereen zal haar als gek beschouwen!
zielen hebben een heel speciale manier elkaar te begrijpen, intieme banden te smeden en op voet van gelijkheid met elkaar om te gaan terwijl onze lijven, geperst in het keurslijf van sociale omgangsvormen, bezig zijn met het uiten van nietszeggende woorden
łe àneme łe ga un modo tuto suo de capirse, de parlarse s·céto fin a darse del ti, mentre i nostri corpi i xe tuti intrigai coi discursi formałi e i xe s·ciavi de łe règołe sociałi
довољно је да свима виком скреше истину у лице. Нико јој неће веровати и сви ће је сматрати лудом!
достатъчно е само тя да започне да крещи истината в очите на другите. Никой няма да и повярва и всички ще я помислят за луда
душе имају тајанствени начин међусобног проналажења док су наше спољашњости још увек уплетене и формалности уобичајеног разговора
лояльность - это больше ответственность перед собой, чем перед другими
но неужели вы не видите, что вся проблема находится здесь? В словах, словах. Внутри каждого из нас находится целый мир предметов, у каждого из нас свой особый мир. И как мы вообще можем прийти к пониманию, если я выражаю словами значение и смысл вещей так, как вижу их, а тот, кто меня слушает, должен неизбежно переводить их в соответствии с той концепцией вещей, которая находится внутри каждого из нас. Мы думаем, что понимаем друг друга, но на самом деле этого никогда не происходит
родственные души умеют таинственным образом находить друг друга и переходить на \"ты\", в то время как их внешняя сторона поведения всё ещё остаётся рамках традиционной нормы
הנֶאֱמָנוּת היא חובה קודם כול כלפינו אנו, יותר מאשר כלפי אחרים
יש לנשמות דרך מיוחדת להבין אחד את השהי, בזמן שהחיצוני שבנו מסתבך רשמיות ובדו שיח רשמי
מספיק שהיא תצעק את כל האמת בפנים. איש לא יאמין לה וכולם יחשבו אותה למטורפת
الأرواح لديها جهاز سري للعثور على بعضها البعض بينما ظاهرنا ما يزال متعثرا في شكليات الخطاب التقليدي.
روح آدمی وسیله خاصی دارد که روح دیگر را می یابد در حالی که وجود خارجی ما هنوز در رسوم مکالمات معمولی گریبانگیر است
وفاداری مسئوليتی بیشتر در قبال خودمان است تا دیگران
ولكن ألا ترى أن المشكلة كلها تكمن هنا؟ في الكلمات، نعم الكلمات. كل منا لديه عالمه الخاص المليء بالأشياء، كل واحد منا لديه عالمه الخاص به. وكيف نتمكن في أي وقت من أن نتوصل إلى تفاهم إذا عبرت أنا بالكلمات التي أنطقها عن معنى وقيمة الأشياء التي أراها، وأنت نفسك يا مَن تسمعني تترجم معنى وقيمة هذه الأشياء – لا مناص – طبقا لإدراكك لهذه الأشياء التي تحملها في داخلك. نعتقد بأننا يفهم بعضنا بعضا ولكن هذا لم يحدث أبدا في الحقيقة
يكفي أن تقوم بالصياح في وجه الجميع بالحقيقة، لن يصدقها أحد وسيعتقدون أنها مجنونة
کافی است که او حقيقت را فرياد بزند. هيچکس وی را باور نکرده و ديوانه قلمدادش خواهند کرد
सबके सामने सच्चाई जताने भर की ज़रूरत है उसे। कोई भी विश्वाल नहीं करेगा और सब उसे पागल समझेंगे
เพียงแค่เธอประกาศความจริงต่อหน้าทุกคน ไม่มีใครเชื่อที่เธอพูด และทุกคนพากันคิดว่าเธอเป็นบ้า
只要她如实说出所有真相,所有人都不会相信她并认为她是个疯子
她需要做的只是當眾說出真相,但沒有人會相信且每個人會認為她是瘋子!
忠誠是對我們自己而不是他人的一種責任
真実を皆にぶちまけれさえすれば、誰もが信じずに、気違い扱いするだろう!
靈魂具有一些神秘的裝置用來彼此探索,但我們的外部軀殼仍在傳統言論的禮節上糾纏不清
그녀가 해야할 일은 모든 사람 앞에서 진실을 외치는 것이다. 누구도 이를 믿지 않을 것이며, 모두가 그녀가 미쳤다고 생각할 것이다.
영혼들은, 우리의 외적 자아가 아직도 전통적인 당론의 형시적인 인습에 얽혀 있는 동안에도, 영혼들 서로 간에 발견해내는 어떤 신비한 장치를 갖고 있다